تشنجات تب دار تشنج هایی هستند که بین سنین 6 تا 60 ماهگی (اوج سنی 12 تا 18 ماه) با درجه حرارت 38 درجه سانتی گراد و بیشتر اتفاق می افتد. در این بیماران باید عفونت دستگاه عصبی مرکزی و اختلالات متابولیک رد شود. مابین 2 تا 5 درصد شیرخواران و کودکان سالم از نظر عصبی حداقل یک بار تشنج ساده تب دار را تجربه می کنند. در هنگام تب، باید از داروهایی مانند استامینوفن جهت کاهش درجه حرارت طبق نظر پزشک استفاده شود و بهتر است در صورت وقوع تشنج به دنبال آن بلافاصله کودک را به یک پهلو چرخانده و اگر تشنج بیش از 5 دقیقه طول کشید از دیازپام رکتال (مقعدی) برای توقف آن استفاده کنید و بلافاصله کودک را به نزدیک ترین بیمارستان محل زندگی خود برسانید.

اگر کودک شما دچار آسپیراسیون جسم خارجی شد چنانچه هوشیار است اجازه سرفه به کودک دهید تا جسم خارجی خارج شود، اگر کودک هوشیار نیست او را روی زمین به صورت خوابیده به پشت قرار دهید و با یک انگشت چانه را به سمت بالا بکشید و تنفس دهان به دهان دهید و اورژانس را مطلع کنید. در این فاصله در کودکان زیر یک سال می توانید با کف دست 5 ضربه به پشت و 5 ضربه به قفسه سینه بزنید و دهان کودک را در جستجوی جسم خارجی باز کنید. اگر جسم را مشاهده کردید اجازه خروج آن را دارید در غیر این صورت دست خود را به هیچ وجه در داخل دهان کودک نکنید. اگر کودک بزرگتر از یک سال است می توانید کودک را از پشت بغل کرده و 5 نوبت با فشار طوری که دستان خود را دور شکم او حلقه کرده اید فشار دهید و بلافاصله کودک را با آمبولانس به بیمارستان منتقل کنید.

کودکان در مورد تحمل درد و عوامل ایجاد کننده آن، اختلافات قابل توجهی با یکدیگر دارند. یافتن یک علت خاص برای درد شکم کودک ممکن است مشکل باشد ولی ماهیت و محل درد و عامل ایجاد کننده آن به تشخیص کمک می کند. اگر کودک شما سن زیر 5 سال دارد حتما به پزشک مراجعه کنید.
اگر کودک علاوه بر درد شکم دچار تب، کاهش وزن، استفراغ خونی یا سبز رنگ (صفراوی)، زردی، درد پشت یا پهلو یا درد در محلی به جز ناف دارد و یا درد او را از خواب بیدار می کند یا به کشاله ران، شانه یا پشت تیر می کشد یا در خانواده سابقه بیماری های التهابی روده یا سلیاک یا ... وجود دارد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

این اختلال در پسرها شایع تر است اما در دختران هم دیده می شود. این بیماران نوعی کمبود آنزیمی در گلبول های قرمز خون دارند که بعد از تماس با یک سری مواد مانند برخی داروها، نفتالین، باقلا و حتی گاهی عفونت های دچار زردی و ادرار قرمز رنگ و کم خونی می شوند. این بیماری حتی می تواند عامل زردی در دوره نوزادی باشد. معمولا علائم بعد از 24 تا 48 ساعت بعد از تماس با ماده حاوی خواص اکسیدان شروع می شود.
در صورت بروز این بیماری بلافاصله کودک را به بیمارستان برسانید و پس از آن از تماس مجدد با آن ماده خوراکی و سایر داروهای اکسیدان جلوگیری کنید.

کهیر غالباً ناشی از یک واکنش آلرژیک است که معمولا روند خود به خود بهبود یابنده ای دارد. علل شایع کهیر جنرالیزه (منتشر در بدن) شامل غذاها، داروها به خصوص آنتی بیوتیک ها و سم حشرات گزنده است. کهیر در واقع یک ضایعه خارش دار قرمز برجسته است که با فشار رنگ آن می رود و گذرا است و بدون به جا گذاشتن هر گونه اثری محو می شود. اگر کهیر کودک به جای خارش همراه سوزش باشد یا بیشتر از 24 ساعت طول بکشد و یا با فشار محو نشود، همراه تاول و خونریزی باشدیا بعد از بهبود اسکار باقی بگذارد لازم است که کودک شما توسط پزشک معاینه شود. اگر هنگام کهیر بافت های زیر جلدی عمیق تر مانند پلک ها، لب ها، زبان، پشت دست و پا گرفتار باشد یا کودک شما درد شکم، استفراغ، تنفس تند، سرفه، سرگیجه و خواب آلودگی داشته باشد لازم است فوراً توسط پزشک معاینه شود.
در صورت عدم وجود تمام موارد خطر که در بالا اشاره شد می توانید طبق دستور پزشک از آنتی هیستامین ها با توجه به سن کودک خود استفاده کنید.

زردی در نوزادان شایع بوده و در اغلب نوزادان خوش خیم است. زردی بسته به نوع و علت پدیدآورنده آن می تواند در هر زمانی از دوره نوزادی رخ دهد و معمولا از صورت شروع و سپس به شکم و پاها می رسد. با فشار روی پوست نوزاد می توان پیشرفت زردی را مشخص کرد ولی از روی معاینه بالینی به قطعیت نمی توان سطح سرمی زردی را مشخص کرد. با توجه به اینکه زردی بسیار خطرناک است و آسیب های جبران ناپذیری روی مغز می گذارد، در صورت بروز زردی در نوزاد خود به پزشک مراجعه کنید.

خونریزی ممکن است در هر قسمت دستگاه گوارش رخ دهد و گاهی شناسایی محل آن مشکل است. وجود خون قرمز یا زرشکی در مدفوع یا مدفوع تیره با قوام قیری و استفراغ خونی بسیار با اهمیت است. گاهی کودکان به دبال چندین نوبت استفراغ، دچار استفراغ خونی می شوند.
در صورت مشاهده خون در استفراغ یا مدفوع کودک خود، سریعاً به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

شایع ترین شکل انسداد حاد مجاری هوایی فوقانی است. ویروس ها مشخصا باعث کروپ می شوند و بیشتر بیماران علائم عفونت مجاری تنفسی فوقانی را به صورت آبریزش از بینی، گلو درد ، سرفه و تب مختصر یک تا سه روز قبل از ظهور علائم کروپ دارند. سپس کودک دچار سرفه خروسکی و خشونت صدا می شود که علائم در هنگام شب تشدید می شوند و معمولا طی چند روز بعد با شدت کمتری عود می کند و در عرض یک هفته کاملا برطرف می شود. سایر اعضای خانواده ممکن است علائم خفیف تنفسی و گلو درد را داشته باشند.
اگر کودک شما دچار بی قراری، تنفس سریع و تب های بالا، ناتوانی در خوردن غذا یا ضعف و بی حالی شد بلافاصله به بیمارستان مراجعه کنید.